17 . Nov . 2023
Latex verwijst in het algemeen naar een colloïdale emulsie die wordt gevormd door het dispergeren van polymeerdeeltjes in water. Het is gebruikelijk om de waterige dispersie van rubberdeeltjes latex te noemen; de waterige dispersie van harsdeeltjes wordt emulsie genoemd. Latexproducten verwerkt uit latex als grondstof, ook wel latexproducten genoemd, zoals sponzen, handschoenen, speelgoed, slangen enz., worden veel gebruikt in het dagelijks leven.
Classificatie
natuurlijke latex
Het vloeit voort uit het tappen van rubberbomen (zie natuurlijk rubber), dat melkachtig wit is, met een vastestofgehalte van 30% tot 40%, en de gemiddelde rubberdeeltjesgrootte is 1,06 μm. Verse natuurlijke latex bevat rubbercomponenten 27%-41,3% (massa), water 44%-70%, eiwit 0,2%-4,5%, natuurlijke hars 2%-5%, suiker 0,36%-4,2%, as 0,4%. Om te voorkomen dat natuurlijke latex stolt door de werking van micro-organismen en enzymen, worden vaak ammoniak en andere stabilisatoren toegevoegd. Om het transport en de verwerking te vergemakkelijken, wordt natuurlatex door centrifugatie of verdamping geconcentreerd tot een vaste stofgehalte van meer dan 60%, ook wel geconcentreerde latex genoemd. Natuurlatex wordt vooral gebruikt in sponsproducten, geëxtrudeerde producten en geïmpregneerde producten.
synthetische latex
In het algemeen kan synthetische latex (zoals polybutadieenlatex, styreen-butadieenlatex, enz.) met een vastestofgehalte van 20% tot 30% worden verkregen door emulsiepolymerisatie. Om het vaste stofgehalte 40% tot 70% te laten bereiken, worden de rubberdeeltjes geagglomereerd tot grotere deeltjes, dat wil zeggen dat in de industrie maatregelen worden genomen zoals het aanpassen van de polymerisatieformule, het toevoegen van agglomeratiemiddelen, roeren, onder druk zetten, invriezen, enz. Natuurrubberlatex is op een vergelijkbare manier geconcentreerd. Synthetische latex wordt vooral gebruikt in industriële sectoren zoals tapijt, papier, textiel, drukwerk, coatings en lijmen.